White & Case. W. Daniłowicz, W. Jurcewicz i
Wspólnicy. Kancelaria prawna. Sp.
Komandytowa

USTAWA z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity) Rozdział 1  Przepisy ogólne Art. 1.  Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Art. 2.  1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:   1)   drogi krajowe;   2)   drogi wojewódzkie;   3)   drogi powiatowe;   4)   drogi gminne. 2. Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi. 3. Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm. 1) ), jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Art. 2a.  1. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa. 2. Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy. Art. 3.  Drogi publiczne ze względu na ich dostępność dzielą się na:   1)   drogi ogólnodostępne;   2)   drogi o ograniczonej dostępności, w tym autostrady i drogi ekspresowe. Art. 4.  Użyte w ustawie określenia oznaczają:   1)   pas drogowy - wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą;   2)   droga - budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową,...

POSTANOWIENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 16 maja 1997 r. o nadaniu orderów. (M.P. z dnia 25 września 1997 r.) Rej. 94/97 MPM Na podstawie art. 44 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426 z późniejszymi zmianami) oraz ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. Nr 90, poz. 450) odznaczeni zostają: za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej: KRZYŻEM KOMANDORSKIM Z GWIAZDĄ ORDERU ODRODZENIA POLSKI 1. Ciborowski Stanisław s. Franciszka, KRZYŻEM KOMANDORSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 2. Obłój Józef s. Jana, KRZYŻEM OFICERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 3. Balcerzak Kazimierz s. Piotra, KRZYŻEM KAWALERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 4. Kikolski Paweł s. Rafała, 5. Legocka Izabella c. Romualda, 6. Lubiewa-Wieleżyński Wojciech s. Zbigniewa, 7. Penczek Piotr s. Marcina, 8. Rościszewski Paweł s. Stefana, za wybitne zasługi dla rozwoju gospodarki narodowej: KRZYŻEM KAWALERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 9. Kusiak Jan s. Jana, 10. Mardoń Tadeusz s. Józefa, 11. Mietła Mieczysław s. Jana, za wybitne zasługi dla rozwoju sportu polskiego KRZYŻEM OFICERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 12. Lubański Włodzimierz s. Władysława.